یتیــم نـوازی ...

شیخ بهاء در کشکول می نویسد :

در اطراف شهر مردی فوت کرد و چون بسیار آلوده به معصیت بود کسی برای حمل و تشییع او حاضر نشد .زنش چند نفر را بعنوان مزدور گرفت و جنازه او را تا محل نماز بردند ولی کسی بر او نماز نخواند ، بدن او را برای دفن به خارج شهر بردند . در آن نواحی زاهدی بود بسیار مشهور که همه به صدق و صفا و پاکدلی او اعتقاد داشتند . زاهد را دیدند که منتظر جنازه است . همین که بر زمین گذاشتند زاهد پیش آمد و گفت : آماده نماز شوید و خودش نماز خواند . طولی نکشید که این خبر به شهر رسید و مردم دسته دسته برای اطلاع از جریان و اعتقادی که به آن زاهد داشتند از جهت رسیدن به ثواب می آمدند و نماز بر جنازه می خواندند و همه از این پیش آمد در شگفت بودند .

بالاخره از زاهد پرسیدند که چگونه شما اطلاع از آمدن این جنازه پیدا کردید ؟

گفت : در خواب دیدم به من گفتند برو در فلان محل بایست جنازه ای می آورند که فقط یک زن همراه اوست بر او نماز بخوان که آمرزیده شده است.

زاهد از زن پرسید شوهر تو چه عملی انجام می داد که سبب آمرزش او شد ؟

زن گفت :  شبانه روز او به آلودگی و شرب خمر می گذشت .

پرسید آیا عمل خوبی هم داشت ؟

زن جواب داد آری سه کار خوب نیز انجام می داد :

    ــ هروقت شب که از مستی به خود می آمد گریه می کرد و می گفت خدایا کدام گوشه جهنم مرا جای خواهی داد ؟

    ــ صبح که می شد لباس خود را عوض می نمود و غسل می کرد و وضو می گرفت و نماز می خواند        

    ــ هیچگاه خانه او خالی از دو یا سه یتیم نبود آنقدر که به یتیمان مهربانی و شفقت می کرد به اطفال خود نمی کرد .

شجره طوبی ج2 ص 278

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: