مـوعظـه ابـوذر ...

روایت شده که نامه ای از راه دور به دست ابوذر رسید که نویسنده آن از جناب ایوذر تقاضای موعظه نموده بود .چون ابوذر را کاملا می شناخت و می دانست که ابوذر دارای شخصیت والا و مورد علاقه رسول خدا ( صلی الله علیه و آله و سلم )بوده و هست .

جناب ابوذر در پاسخ نامه او یک جمله نوشت و آن جمله این است :

« با آن کسی که او را از همه مردم بیشتر دوست داری بدی نکن و دشمنی منما »

آن شخص وقی نامه را خواند سر در نیاورد و متوجه مقصود ابوذر نگردید با خود اندیشید که این معلوم و روشن است که انسان با دوست خود آنهم با کسی که عزیزترین کس انسان باشد و او را از همه مردم بیشتر دوست داشته باشد بدی و دشمنی نمی کند !

از طرفی فکر کرد که گوینده این کلام جناب ابوذر است و چون او را مرد حکیمی می دانست فکر کرد که باید توضیح خواست لذا مجددا نامه ای نوشت و از آن بزرگوار تقاضای توضیح نمود .

ابوذر در پاسخ نوشت :

مقصودم از محبوب ترین افراد نزد تو خودت هستی

یعنی : با خودت بدی و دشمنی نکن زیرا هر گناهی که انسان مرتکب می شود صدمه اش بر خودش وارد می شود .

ارشاد دیلمی